Tutaj wstyd się przyznać ale nadal wygląda to marnie. Szczerze powiedziawszy mam wrażenie, że więcej czasu zajmuje mi ubranie się oraz kąpiel po biegu niż samo bieganie :) ale..... wszystko małymi kroczkami. Powoli, spokojnie a myślę, że dojdę do takiego czasu treningu, który będzie przynosił imponujące rezultaty. Póki co jednak biegam żeby chociaż w jakimś małym stopniu ciało poczuło, że żyje. Poczuło co to zmęczenie i powoli obudziło sie z tych kilkunastu lat bezruchu.
Pierwszy mój bieg trwał 7min !!!! Tak, tak. Ale postanowiłam się nie zniechęcać i z treningu na trening wydłużać czas oraz dystans biegu. Tym samym ostatnio przebiegłam 3,4km co w porównaniu do mojego pierwszego biegu 1,21 km jest dla mnie dużym sukcesem. Pewnie niektórzy mogą się śmiać z takiego dystansu ale co tam ! - ja jestem dumna i wierzę, że za jakiś czas będę mogła przebiec 5 km co jest moim celem na najbliższy miesiąc.
ja dzisiaj była biegać drugi raz...za pierwszym azem nie było mnie 15 minut, nie wiem ile przebiegłam ale biegłam zbyt szybko (laik) i co chwila łapały mnie kolki więc z biegu przechodziłam w szybki marsz...do domu wróciłam ledie żywa, miałam wrażenie, że będzie trzeba mnie reanimować i zaatakował mnie taki kaszel, że myślałam, iż płuca wypluję...biodra mnie bolały przez tydzień..zakwasy miałam 4 dni...po tygodniu niespełna...spróbowałam jeszcze raz...rozgrzałam się i truchtem ruszyłam w tą samą trasę co wcześniej...przebiegłam ją w 11 minut...PRZEBIEGŁAM...nie przemarszowałam, kolek nie było, była przyjemność...jak na mój 31-letni bezruch to ...imponujące przynejmniej dla mnie i nie zamierzam się zniechęcać...tylko biegać!!!!!!!! No ale ambicji i ochoty mi brak na inną aktywność fizyczną :) Póki co!
OdpowiedzUsuńno to super trzymam kciuki za bieganie :) polecam zainstalowanie sobie jakiejś aplikacji na telefon która mierzy dystans i czas biegu. Zawsze to może być jakaś fajna motywacja i później można sobie podsumowania robić :)
Usuń